1 αρτυμα
(κοσμεῖν χύτρας ἀρτύμασι Batr.; βορᾶς ἀρτύματα Soph.; ἥ ἀνάπαυσις τῶν πόνων ἄ. ἐστι Plut.)
Древнегреческо-русский словарь > αρτυμα